Wskazania larwoterapii :

• owrzodzenia cukrzycowe –stopa cukrzycowa-martwica
• owrzodzenia kończyn (niedokrwienne-martwicze)
• odleżyny
• rany infekcyjne (z opornymi na leki bakteriami, takimi jak MRSA)
• Inne rany martwicze (rany pooperacyjne, rany traumatyczne, itp.)
• rany nowotworowe
• trudno gojące się owrzodzenia przy współistniejących przeciwwskazaniach do antybiotykoterapii
• owrzodzenia w zespole neuropatycznej i neuropatyczno-niedokrwiennej stopy cukrzycowej
• brak możliwości chirurgicznego lub podiatrycznego opracowania rany
• owrzodzenia zakażone szczepami opornymi (np. MRSA)

Ponadto terapię larwami stosuje się w innych ranach przewlekłych (np. odleżynowych, pourazowych, w niewydolności żylnej).

Etapy leczenia stopy cukrzycowej.

Larwoterapia - biochirurgia stosowana jest przy wspomaganiu leczenia trudno gojących się ran. Terapia ta wykorzystuje opatrunki zawierające larwy muchy Lucilla Sericata (mucha plujka), larwy te odżywiają się wyłącznie martwą tkanką. Larwy podczas żerowania na ranie wydzielają enzymy trawienne powodujące rozpuszczenie martwej tkanki. Żywiąc się tą rozpuszczoną martwą tkanką larwy oczyszczają ranę przy okazji likwidując bakterie, które zasiedliły ranę i blokowały proces gojenia. Ruch larw w ranie stymuluje proces powstawania ziarniny oraz proces wytwarzania nowego nabłonka.

Średni koszt larwoterapii jest 5-cio krotnie niższy w porównaniu ze standardowym leczeniem przy pomocy opatrunków.

"Larwy to najmniejsi na świecie chirurdzy. W rzeczywistości są lepsze od lekarzy - są tańsze i pracują 24 godziny na dobę." ("Magots are the world's smallest surgeons. In fact they are better than surgeons - they are much cheaper and work 24 hours
 a day." - prof. Andrew Boulton, University of Manchester.

W medycynie mogą być stosowane tylko larwy tych gatunków, które żywią się wyłącznie martwymi tkankami, np. Lucilia sericata i Phormia regina
Ze względu na ich specyficzną biologię w medycynie używa się obecnie larw muchy z gatunku Lucilia sericata (mucha zielona plujka, ang. greenbottle blowfly).

Larwy trawią pozaustrojowo (enzymatycznie) martwe tkanki i drobnoustroje, a następnie połykają je.

Enzymy wydzielane przez larwę należą do grupy kolagenaz i enzymów działających jak trypsyna i chymotrypsyna.

Wydzielina larw okazała się skuteczna wobec szczepów gronkowca złocistego, paciorkowca A i B, oraz pseudomonas i szczepów gronkowca opornego na metycylinę MRSA. Nie wykazano natomiast jej aktywności bakteriobójczej wobec szczepów Escherichia coli, Enterococcus ani Proteus, choć w samej ranie stwierdzono zahamowanie wzrostu niektórych z nich.
Mechanizm wspomagania przez larwy procesu gojenia ran nie jest znany. Efekt ten przypisywano obecnej w wydzielinie larw alantoinie oraz mocznikowi, wskazując na dobre wyniki gojenia ran dzięki stosowaniu tych związków. Larwy zmieniają odczyn w ranie w kierunku zasadowym – produkują amoniak, dwuwęglan amonu, wapń i węglan wapnia, co przyczynia się do śmierci bakterii i wspomaga ziarninowanie.

Aktualnie stosuje się opatrunki w dwojakiej formie.

W pierwszej formie tzw. opatrunek otwarty, nakłada się larwy muchy bezpośrednio na ranę a następnie wykonuje opatrunek zabezpieczający, tak by larwy nie rozpełzły się.

Druga forma, bardzo wygodna, to opatrunek w postaci gotowej zamkniętej torebki zawierającej wewnątrz żywe larwy, Opatrunek dobiera się w zależności od wielkości rany.

Larwy muchy wykorzystywane do wykonania opatrunku pochodzą ze specjalistycznych laboratoryjnych hodowli.

Współpracujemy z 2 firmami na terenie polski które oferują tego rodzaju opatrunki.